τριβοφωταύγεια

η, Ν

φυσ. φαινόμενο φωταύγειας που είναι αποτέλεσμα μιας κρούσης, τριβής ή θραύσης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τριβή + φωταύγεια «λάμψη τού φωτός»].